Темава ми е блиска, па мало надополнување. "temporary verbal consent" според мене би било незаконски во Македонија. Нашиот закон (исклучително сличен со GDPR) за согласност признава само ако е докажана дека е соодветно добиена, што значи документирана, па освен да е снимена на медиум како "усна", не би поминала според мене како законски валидна (неетичка секако).
Инаку се согласувам целосно со пишаното, иако свесноста за тоа е екстремно ниска, а особено на овие простори каде или нема доволно едукација за битноста или нема интерес за истата од толку многу други маки. Дополнително, многу од сообраќајот на лични податоци го избегнува институтот "согласност", а се повеќе применува "легитимен интерес" (кој исто така мора да се документира и цени дали е соодветен при контрола). Но, сообраќајот е доста голем, па ова не би важело според мене во доменот на научно истражување, каде субјектот и те како мора информирано да се сложи. Комплексноста е во "информирано" и токму таму се релативизира, во зависност од еволуцијата на општеството, институцијата и научникот кој и каде го врши истражувањето. Темата (битката) има сизифовски елемент, но еволуцијата на свеста мора да почне од негде. И почна, па оттаму, можеби на локално ниво има уште многу работа, но глобалната апликација кај големите субјекти и те како е почната. Инаку, сите ние не доволно ги цениме нашите податоци, со самиот факт што сме на социјалните мрежи, купуваме онлајн на брзина од секакви сајтови, на "диво" преку инстаграм и слично. Најголем трик на социјалните мрежи е дека се "бесплатни". :)
Благодарам за коментарот Ана, а и за консултациите додека го подготвував говорот во НБРМ. Бидејќи не сум експерт, не се осмелив да коментирам за законитоста на постапката. Од друга страна, би било многу корисно да прочитаме правен осврт на оваа тема. Дали би била заинтересирана да напишеш гостинска колумна на нашиот Сабстек?
Темава ми е блиска, па мало надополнување. "temporary verbal consent" според мене би било незаконски во Македонија. Нашиот закон (исклучително сличен со GDPR) за согласност признава само ако е докажана дека е соодветно добиена, што значи документирана, па освен да е снимена на медиум како "усна", не би поминала според мене како законски валидна (неетичка секако).
Инаку се согласувам целосно со пишаното, иако свесноста за тоа е екстремно ниска, а особено на овие простори каде или нема доволно едукација за битноста или нема интерес за истата од толку многу други маки. Дополнително, многу од сообраќајот на лични податоци го избегнува институтот "согласност", а се повеќе применува "легитимен интерес" (кој исто така мора да се документира и цени дали е соодветен при контрола). Но, сообраќајот е доста голем, па ова не би важело според мене во доменот на научно истражување, каде субјектот и те како мора информирано да се сложи. Комплексноста е во "информирано" и токму таму се релативизира, во зависност од еволуцијата на општеството, институцијата и научникот кој и каде го врши истражувањето. Темата (битката) има сизифовски елемент, но еволуцијата на свеста мора да почне од негде. И почна, па оттаму, можеби на локално ниво има уште многу работа, но глобалната апликација кај големите субјекти и те како е почната. Инаку, сите ние не доволно ги цениме нашите податоци, со самиот факт што сме на социјалните мрежи, купуваме онлајн на брзина од секакви сајтови, на "диво" преку инстаграм и слично. Најголем трик на социјалните мрежи е дека се "бесплатни". :)
Голем поздрав
Ана
Благодарам за коментарот Ана, а и за консултациите додека го подготвував говорот во НБРМ. Бидејќи не сум експерт, не се осмелив да коментирам за законитоста на постапката. Од друга страна, би било многу корисно да прочитаме правен осврт на оваа тема. Дали би била заинтересирана да напишеш гостинска колумна на нашиот Сабстек?
Со задоволство :)